PRACA APOSTOLSKA SIÓSTR URSZULANEK W DAMAIDA
Damaida to wioska oddalona o 5 km od Mkiwy, siedziby Misji Sióstr Urszulanek Serca Jezusowego Konającego, w regionie SINGIDA w Tanzanii. Region Singida jest jednym z najbardziej dotkniętych kryzysem regionów Tanzanii, zarówno pod względem warunków ekonomicznych, jak i jakości życia mieszkańców.
Mkiwa, a więc i Damaida, położone są na centralnym płaskowyżu Tanzanii, na wysokości 1300 metrów nad poziomem morza, gdzie wiatr jest prawie zawsze obecny. Innymi nieuniknionymi elementami tego obszaru są różne kopce termitów, które przybierają nietypowe kształty osiągające nawet kilka metrów wysokości i gdzie roślinność cierpi z powodu katastrofalnych skutków.
Ponieważ na tym płaskowyżu, w ciągu roku, mało jest opadów deszczu, trudno więc jest znaleźć wodę pod ziemią i stąd bierze się bieda tych ludzi i łatwość zachorowania.
We wsiach domy zbudowane są z glinianych ścian na konstrukcji z gałęzi, z dachem ze słomy i błota (fot. nr 1a i 1b). Dach z blachy przeznaczony jest tylko dla „zamożnych”. Brak okien, a drewniane drzwi bez futryny i zawiasów są każdorazowo przystawiane do wejścia. Nie ma wody pitnej ani prądu. Używana jest woda deszczowa, zbierana z kałuż w porze deszczowej (fot. 2) lub z „błotnistych rozlewisk” kilka kilometrów od wiosek. Nierzadko na polnych drogach widać kobiety i dzieci z 10 lub 20-litrowymi plastikowymi pojemnikami lub wiadrami pełnymi wody na głowach (zdjęcie nr 3a i 3b). Ta czynność zajmuje kobietom dużo czasu. Gospodarka opiera sięna rolnictwie i pasterstwie (w mniejszym stopniu), ale ubóstwo gleby i ciągły brak wody powodują, że plony są niewielkie i w konsekwencji często ludzie głodują.
Gleba Damaidy jest pochodzenia wulkanicznego, czarna i zwarta, bagnista w porze deszczowej, bardzo sucha w porze suchej (zdjęcia 4a i 4b). W porze deszczowej droga polna prowadząca z Damaidy do wioski Mkiwa, do 2014 roku, była niezdatna do przebycia pieszo i nieprzejezdna samochodem (fot. 5). W 2014 r. rząd utwiardziłtę drogę i dziś dzieci mogą po niej łatwiej się poruszać (fot. 5a). W 2009 roku, nasze Zgromadzenie zdecydowało się podjąć wyzwanie i stawić czoło potrzebie wychowania dzieci Damaidy, które w przeciwnym razie pozostałyby analfabetami. Dzieci w wieku 5/6 lat,zazwyczaj, były przymuszane przez swoich rodziców do wypasania zwierząt na pastwisku (fot. nr 6).Otwarte przez nas przedszkole miało więc dać przebłysk nadziei na przyszłość dzieciom opuszczonym przez otaczający świat. W 2009 r., w odpowiedzi na naszą prośbę, Region Autonomiczny Trentino AltoAdige(Włochy) dał nam wielki wkład w budowę „przedszkola w buszu” (fot. nr 7 i 8).Wcześniej żadne dziecko w Damaidzie nie miało możliwości pójścia do przedszkola – najbliższe przedszkole znajdowało w Mkiwa, oddalone o 5 km, bez możliwości dojazdu.
W 2010 roku, kiedy przedszkole zostało otwarte, na zajęcia uczęszczało tylko 10 dzieci, podczas gdy we wrześniu 2012 roku miałyśmy już 45, aw styczniu 2013 – 80! Ten nagły wzrost liczby dzieci był spowodowany zaangażowaniem sióstr, aby przekonać rodziców o potrzebie i konieczności wychowania i edukacji. Teraz to rodzice chcą, aby ich dzieci uczęszczały na lekcje do „przedszkola w buszu”. W listopadzie 2012 roku odbyła się pierwsza impreza zamykająca rok z „dyplomem” dla dzieci, które kwalifikowały się do pierwszej klasy szkoły w Mkiwa (zdjęcia nr 9 i 10). To właśnie przy tej okazji rodzice i wójt wioski Damaida wraz z naczelnikiem prowincji i przedstawicielem oświaty w tym Regionie, poprosili nasze Zgromadzenie o wybudowanie szkoły podstawowej dla dzieci z Damaidy, które w innym przypadku musiałyby chodzić 10 kilometrów dziennie (5 kilometrów w jedną stronę i 5 kilometrów z powrotem), aby dojść do szkoły w Mkiwa, co było niebezpieczne zwłaszcza podczas deszczowej pogody.
W 2013 roku ponownie zwróciliśmy się do Autonomicznego Regionu Trentino AltoAdige o pomoc w budowie szkoły podstawowej w Damaidzie, ale otrzymane fundusze nie starczyły na wybudowanie całego budynku. Pozostała część została dofinansowana przez Konferencję Episkopatu Włoch. Początkowo, gdy szkoła nie była jeszcze zbudowana, lekcje odbywały się w salach przedszkolnych, na różnych zmianach. Od stycznia 2013 roku, mimo braku sal lekcyjnych, zaczęłyśmy uczyć dzieci w pierwszej klasie, a od stycznia 2014 także w drugiej… Z biegiem lat przybywały nowe sale dydaktyczne, a jednocześnie zwiększała się liczba dzieci. W tym roku,w szkole podstawowej, jest ich około 200. Obecnie budowa sal lekcyjnych i gabinetów jest zakończona. Szkoła we wrześniu 2019 r. miała pierwszych uczniów, którzy ukończyli siódmą klasę szkoły podstawowej.Nasza szkoła zajęła pierwsze miejsce z 21 szkół podstawowych w województwie i szóstą wśród 93 szkół podstawowych w Regionie… Do egzaminu, na zakończenie siódmej klasy, przystąpiło 15 chłopców i wszyscy go zdali, mogą kontynuować naukę w szkole średniej. Trzech z nich, po ukończeniu szkoły z średnią „9”, zostało skierowanych do liceum dla inteligentniejszych dzieci.
Nauka w naszym przedszkolu i szkole podstawowej odbywa się według programów rządowych i składa się z zajęć teoretycznych i praktycznych. Lekcje trwają od 7.30 rano do 16 po południu. Zazwyczaj w Tanzanii dzieci nie mają obowiązku nauki w domu. Oprócz normalnego programu rządowego, nasze dzieci biorą również udział w zajęciach teoretycznych i praktycznych z ogrodnictwa i gotowania. Siostry starają się także zapewnić dzieciom i młodzieży formację moralną i religijną oraz wychować je do odpowiedzialności, szacunku dla siebie, szczerości i ważności pracy.
Dzieci w szkole otrzymują jeden posiłek składający się z kaszy kukurydzianej i cukru, oraz obiad na bazie polenty i fasoli lub polenty i warzyw (zdjęcia nr 12 i 12b).
Nasza szkoła nosi imię św. Urszuli i ma jako patronkę św. Urszulę Ledóchowską.
Siostry wspólnoty Damaida ciężko pracują, aby pomóc tym dzieciom, którym jeszcze 10 lat temu odmawiano jednej z podstawowych potrzeb, a mianowicie edukacji i nauczania.Hojność naszych sióstr i ich otwarte serce wobec ubogich przyciągnęły do naszej szkoły wiele dzieci nawet z sąsiednich wiosek. Siostry bardzo kochają dzieci, a dzieci czują się kochane i chronione przez siostry, jak gdyby rzeczywiście były ich matkami…
KILKA DODATKOWYCH INFORMACJI
W styczniu 2020 r. do szkoły im. Św.Urszuli Ledóchowskiej w Damaidzie zapisano 205 dzieci. Odkąd ludzie dowiedzieli się o dobrych wynikach siódmej klasy w roku 2019, część rodziców z miejscowości blisko Mkiwa poprosiła, aby ich dzieci mogły uczęszczać do naszej szkoły… Dzieci jednak nie mogły codziennie wracać do domu ze względu na odległość,a w pobliżu szkoły nie ma internatu, w którym mogą przebywać po lekcjach, te dzieci nie mogły więc zostać przyjęte. Obecnie jest 5 dziewcząt w wieku powyżej 11 lat, które mieszkając w odległych wioskach i nie mogąc na co dzień wracać do domu, mieszkają w internacie dla dziewcząt szkoły średniej na naszej Misji w Mkiwa.
Obecnie w szkole podstawowej w Damaidapracuje 8 naszych sióstr (z których jedna jest dyrektorką) oraz 3 nauczycielkiświeckie.
W obecnym roku dzieci uczęszczały do szkoły od 7 stycznia do 16 marca. Następnie z powodu pandemii koronawirusa szkoła została zamknięta,ponownie otwarta 29 czerwca; zakończenie roku przewiduje się na 18 grudnia br.
W miesiącach, w których szkoła była zamknięta, dyrektorka szkoły s. Conjesta uważała, że po powrocie dzieci będą miały trudności z przypomnieniem sobie, czego nauczyły się przed miesiącami, więc, aby ułatwić im naukę, pomalowała ściany wirydarza rysunkamiz różnych przedmiotów (od matematyki, przez geografię, po ciało ludzkie). Po powrocie radość i zdziwienie dzieci było wielkie. Dzieci z radością witały rysunki namalowane na ścianach korytarza i często się zatrzymują, by na nie spojrzeć…
- Incoronata Lemmo USJ
Nr konta 08 1600 1462 1846 1176 6000 0038
Siostry Urszulanki Warszawa
